KA-BAR Becker BK2 Expert Review | Een andere aanpak

Een andere aanpak...

Ik ben altijd fan geweest van het juiste gereedschap voor de juiste taak. Als ik hout moet kloven, gebruik ik een bijl. Voor het snijden van een lepel, gebruik ik een lepelmes. Hierdoor zijn mijn messen vaak niet veel langer dan 10 cm, met een relatief lage lemmethoogte. Tot dusver heb ik niet veel meer nodig gehad.

Toch zijn er veel buitenmensen die liever een one-tool-option verkiezen, waarbij ze het vertrouwen hebben dat het mes alles aan kan wat zich aan zou kunnen dienen. Of dat nu het bereiden van een maaltijd, of het batoneren van een stapel naaldhout met kruisdraad is.

Ik ben altijd benieuwd geweest hoe dit in de praktijk zou werken. Dus heb ik mijn gereedschapskist vaarwel gezegd, om eens een mes te proberen dat alles moet kunnen. En er is geen mes dat beter geschikt is voor dit experiment dan de KA-BAR Becker BK2.

Een "survival"-mes in de bushcraftwereld

Iedereen kent dit mes. Sterker nog, het is volgens mij een van de best verkochte messen bij Knivesandtools. Hij behoeft weinig introductie. Er zijn zat reviews en berichten op forums over dit mes.

Ik heb dit mes misbruikt zien worden op alle mogelijke manieren. Voor het openbreken van deuren, in een boom gehamerd als opstapje, voor het uit elkaar breken van een oud gasfornuis, het doorhakken van oude spijkers en zelfs bakstenen. Noem het en ik weet vrij zeker dat de KA-BAR Becker BK2 het gedaan heeft. De conclusie is altijd hetzelfde: deze tank van een mes is ongelofelijk sterk.

Dat gezegd hebbende wilde ik dit mes testen vanuit mijn eigen ervaring en gebruik. Het is allemaal leuk en aardig om te zien dat een mes van alles kan slopen, maar vanuit een bushcraft-perspectief heb ik nooit een mes nodig gehad om de deur van een Humvee open te breken. Daarom wilde ik kijken of dit me een optie is voor de scenario's waarin ik mij doorgaans bevind. Taken die meer precisie vereisen dan ik dusver van de BK2 gezien heb.

Materialen

De prijs, materialen en afwerking van dit mes geven, voor mij althans, het gevoel van een echt werkmes. Je kunt hiermee hakken dat het een lieve lust is en ook modificeren zoals je dat zelf wilt, zonder dat het mes te waardevol aanvoelt. Dat is goed, zeker omdat ik uiteindelijk zelf nog het een en ander veranderd heb aan het mes, maar daar hebben we het later over.

Het staal is 1095-Cro-Van-staal met een poedercoating. Geslepen onder een hoek van 20 graden. Cro-Van, een staalsoort die ook door Bark River Knives gebruikt wordt, zou een voordeel hebben boven normaal 1095-koolstofstaal met iets beter scherptebehoud en taaiheid, door de introductie van chroom en vanadium in de legering.

Over de simpele greepdelen heb ik niet veel te zeggen, behalve dan dat ze extreem comfortabel zijn! Gemaakt van Ultramid® spuitgegoten plastic zijn ze simpelweg goed genoeg om de taak te volbrengen, en dat doen ze met glans. Wat me opviel aan de greepschalen van Becker-messen is dat ze allemaal hetzelfde formaat en ontwerp hebben. Dit draagt wederom bij aan het idee dat dit een echt werkmes is. Functie boven vorm. Geen wonder dat het motto van Ethan Becker is: 'Becker knives work for a living', en wanneer je de man zelf daarover hoort spreken zegt hij: 'basically, what I’ve always wanted my knives to be​     known for...is being extremely useful...and that includes being comfortable to use'.

Hakken, verwerken en maken

Het is niet te missen: de KA-BAR BK2 maakt een flinke indruk. Met 6,3mm lemmetdikte en met een totaal gewicht van 453 gram is dit met afstand het meest lompe mes wat ik langer dan twee minuten heb gebruikt voor ik het met afschuw aan zijn rechtmatige eigenaar teruggaf. Dat gezegd hebbende merkte ik al snel dat de balans en ergonomie al snel tevoorschijn kwamen, en dat ik al snel plezier had in hoe goed dit mes presteerde.

Als hakmes

Als we aannemen dat dit mes mijn enige gereedschap is, en ik dus geen bijl of zaag bij me heb, moet ik hem kunnen gebruiken om een stam om te zetten in bruikbaar brandhout. In situaties waar het bos is doordrenkt van de regen (precies het scenario waarin ik me tijdens deze test bevond) heb je twee opties als het gaat om brandhout. Je kunt op zoek gaan naar staand dood hout, of je klooft een stam om bij de droge binnenkant te komen. Toen ik een recent omgewaaide beukenboom vond begon ik met hakken.

Opmerking: groen hout is geen goede optie voor brandhout. Het brandt rokerig en geeft relatief weinig hitte af omdat alle energie opgaat aan het uitdrogen van alle vocht in het hout, in plaats van het opbranden van de brandstof. Maar voor deze demonstratie heb ik even een stuk groen beukenhout gebruikt.

Tijdens deze taak presteerde de BK2 briljant. De gewichtsverdeling is zo goed dat je tijdens het hakken heel eenvoudig veel gewicht meezwaait in het hakken. De vorm van de achterkant van de handgreep zorgt ervoor dat je hem heel eenvoudig goed kunt vasthouden, en het voelt zo heel natuurlijk. Als ik heel eerlijk ben, is het intensief hakken met een mes een beetje nieuw voor me, maar na het gebruiken van dit mes merkte ik dat ik het hakken ook gebruikte om in andere snijwerkzaamheden snel veel materiaal te verwijderen. Uiteraard zal een mes nooit zo goed presteren op hakgebied als een bijl, maar als dit het enige is dat ik bij me heb is het absoluut mogelijk en comfortabel te doen. Al zou ik dan misschien wel de hoek van de snede aanpassen van 20 graden naar 25 graden. Eén voor het lijstje met modificaties.

Een verwerkingstool

Na het doorhakken van de stam ging ik verder met het kloven van het hout, om zo bruikbaar brandhout te maken. Hiervoor heb ik gebatoneerd, gewrikt en gefeatherstickt. De BK2 had hiermee allemaal geen enkel probleem. Ik heb het lemmet echt niet gespaard. Met mijn zelfgemaakte baton heb ik het mes er op alle mogelijke manieren van langs gegeven om de blokken met kruisdraad uit elkaar te rammen. Het moet gezegd worden dat batoneren niet onder de KA-BAR-garantie valt, het wordt gezien als misbruik. Als je het mes dus per ongeluk breekt kan het lastig zijn hulp te krijgen onder garantie. Maar ik denk dat je iets behoorlijk extreems moet bedenken om dit mes ooit te breken.

Hierna ben ik feathersticks (vuurkrullen) gaan snijden om zo fijn materiaal te hebben dat snel vlam vat. De BK2 presteerde hier weer ongekend goed met die slijphoek van 20 graden die het fijnsnijden zo makkelijk maakt. Zelfs na het mishandelen van de snede door het batoneren.

Een maak-tool

Je zou kunnen zeggen dat de BK2 op dit onderdeel wat moeite had. Een simpele houten tentharing maken vergt een aantal fijne technieken. Licht hakwerk, push cuts en fijner detailwerk voor het uitsnijden van de inkeping. Met zo'n groot lemmet, 43mm op het hoogte punt, merk je dat dit mes hiervoor simpelweg niet gemaakt is. Dat gezegd hebbende heeft het mes de taak wel volbracht. De droppoint-vorm is best comfortabel voor push cuts en kleiner detailwerk. Voor basic kamptaken doet de BK2 alles wat je van hem verwacht. Al moet ik zeggen dat ik denk dat een simpel scandi-geslepen bushcraftmes altijd fijner werkt voor dit soort detailwerk.

Over de schede

Een van de dingen die ik meteen wilde proberen toen ik dit mes kreeg, was hoe de Armatus Carry-schede het zou doen ten opzichte van de standaard schede, en of het geld de upgrade waard is. Allereerst wil ik zeggen dat de standaard schede goed is, en voor veel mensen is hij prima. Maar, met designkeuzes van hogere kwaliteit, mooiere looks en afwerking denk ik dat de Armatus-schede hier de betere optie is. Hij verbetert sterk de functionaliteit en het gebruiksplezier van de BK2.

Dit is nauwelijks een verrassing, aangezien ze bij Armatus Carry toegeweid zijn aan het maken van fantastische schedes. En ik denk dat KA-BAR vergeven kan worden voor het verliezen van deze ronde.

De belangrijkste verschillen tussen de twee is dat de Armatus BK2-schede is gemaakt van één stuk kydex, in plaats van twee delen die op elkaar zijn gemaakt zoals de standaard schede. Dit betekent dat het mes erg goed vast zit in de schede. Als je aan het mes trekt en duwt zie je dat de schede gewoon in één stuk blijft. De duim-ramp op de Armatus-schede voelt veel plezieriger aan, het uiterlijk is een erg mooie bonus.

De mil-spec pull the dot-soft loops zijn ontzettend sterk! In het begin vond ik ze een beetje stijf, en het kostte me wat tijd om de werking goed te leren kennen. Maar toen ik ze onder de knie had deden ze echt perfect wat ik wilde. Op geen enkele manier komt dit mes los van je riem, tenzij je dat zelf wilt.

Ik heb wel twee kleine opmerkingen over de schede, ondanks alle positieve punten. Allereerst: de soft loops zijn te kort om de schede op de scout-manier horizontaal te dragen. Dat is iets wat bij veel andere Armatus-schedes wel kan. De enige draagoptie hier is de dangler. Gezien het formaat van het mes en de schede is dit begrijpelijk, al hoop ik dat er in de toekomst een optie komt voor langere soft loops. De tweede issue is dat het vinylen logo los kwam nadat ik in de regen gelopen had. Puur esthetisch natuurlijk, het heeft geen enkel effect op de prestaties van de schede, maar het is een puntje van aandacht.

Dat gezegd hebbende is dit een ronduit fantastische schede, en ik blijf hem gebruiken. Als je een BK2 koopt, zou ik zeker aanbevelen dat je deze schede ook op je lijstje zet. Maar nu terug naar het mes!

Geschikt voor zijn taak?

Nadat ik de BK2 een poosje gebruikt had heb ik een paar dingen op mijn lijstje die ik graag zou willen aanpassen om het een nog nuttiger onderdeel van mijn uitrusting te laten zijn.

Een bruikbare rug voor het maken van vonken

Er zijn verschillende opties als het gaat om messen met poedercoating. Sommige mensen houden van de zekerheid dat het mes niet roest zolang de coating erop zit. Persoonlijk vind ik coating weinig toevoegen. Natuurlijk zijn er situaties waarin het onvermijdelijk is, maar met een beetje onderhoud van een koolstofstalen mes voorkom je een hoop. Koud of warm blauwen van staal is een veelzijdige optie, en veel plekjes met oppervlakkige roest schuur je zo weg. Na verloop van tijd zal een koolstofstalen mes vanzelf patina vormen die helpt bij het voorkomen van roest.

Poedercoating zorgt er ook voor dat je met de rug nooit vonken kunt produceren, zowel met een firesteel als met een vuursteen. Toen ik dit mes kreeg heb ik een deel van de coating verwijderd om te zien of ik zo vonken kon maken. Maar de rug was iets afgerond en daardoor dus waardeloos hiervoor. Daarom heb ik de coating er helemaal afgehaals en de rug rechtgevijld onder een hoek van 90 graden. Hierna heb ik een koud-blauw-middel op het lemmet aangebracht om roest te voorkomen.

De secundaire snede opnieuw geprofileerd

Het veranderen van de snede is een puur persoonlijke voorkeur. De BK2 is een uitstekend stuk snijgereedschap, maar met een slijphoek van 20 graden zou je kunnen zeggen dat hij beter geschikt is voor fijne snijbewegingen en het schoonmaken van wild. Een hoek van 25 graden vind ik meer robuust en passend bij dit mes. Net wat beter voor houtbewerking en het snel verwijderen van materiaal.

Opnieuw aan de slag

Na het aanpassen van deze dingen ben ik gaan kijken of ik zo een vuurboog-set kon maken. Hiervoor heb ik een groot blok wilgenhout gepakt.

Deze taak behelste vrijwel alles wat ik eerder ook met dit mes heb gedaan. Een stuk hout afhakken, kloven en daarna het snijden van kleinere stukken. In dit stadium begon ik al behoorlijk veel vertrouwen te krijgen in wat de BK2 kan doen, en het was geen verrassing om te merken dat hij alles kon wat ik wilde. Van een stuk hout naar een gloeiend kooltje, met slechts één stuk gereedschap. Dit deed ik voor het eerst, en vergrootte mijn vertrouwen in dit mes.

Conclusie

Er bestaat niet zoiets als 'het perfecte mes'. Iedereen heeft andere behoeften als het op messen aan komt, en het vereist tijd en ervaring om iets te vinden dat aansluit bij jouw manier van werken. Ik begon aan dit experiment met de gedachte dat ik in mijn uitrusting gereedschap had voor hakken, zagen en snijden, en dat de BK2 het nooit beter zou doen op deze onderdelen.

Dat gezegd hebbende, werd ik gedwongen anders te denken met alleen dit mes bij me. Op sommige manieren gaf dit me juist meer zelfvertrouwen dan wanneer je al je gereedschap bij je hebt. Je past je makkelijker aan en ontwikkelt juist meer vertrouwen in dat ene mes dat je bij je hebt.

Tijdens het alleen gebruiken van dit mes merkte ik dat ik steeds beter kon inschatten hoe dit mes bepaalde taken zou kunnen vervullen. En ik verwacht vanaf nu echt meer van het mes dat ik bij me heb dan hiervoor. Het is een simpele en goede keuze, en als ik uit een vliegtuig gegooid zou worden met maar één stuk gereedschap aan mijn heup, zou ik het een stuk slechter kunnen doen dan met de KA-BAR BK2 aan mijn zijde.

Lees meer over wat Padraig zoal doet op zijn website: www.padraig.me, en je kan hem ook volgen op instagram: @padraigcroke!

Bedankt Padraig, voor deze toffe review!